ਜੱਟ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰਾ ਮਜਬੂਰੀ ਚ ਪਰਾਲੀ ਸਾੜਦਾ ,, ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ੋਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ,,, ਪਰਾਲੀ ਨਾਂ ਸਾੜੇ ਤਾਂ ਕਣਕ ਬੀਜਣੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ,, ਜੇ ਪਰਾਲੀ ਵਿਚ ਹੀ ਵਾਹ ਵਾਹ ਕੇ ਗ੍ਲਾਉਣੀ ਪਵੇ ਤਾਂ ਡੀਜਲ ਧੁੰਆ ਕੱਦ ਦਿੰਦਾ ,,, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਇਕ ਅਖੋਤੀ ਜਿਹਾ ਤਿਉਹਾਰ ਜਿਸ ਵਾਸਤੇ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਵਾਤਾ ਵਰਨ ਖਰਾਬ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ,,, ਬੁਰਾਈ ਤੇ ਅਛਾਈ ਦੀ ਜਿੱਤ ,,,, ਕੀ ਬੁਰਾਈ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ,,, ਹਰ ਸਾਲ ਹੀ ਜੇ ਰਾਵਣ ਸਾੜਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਬੁਰਾਈ ਕਿੱਥੋਂ ਮਰ ਗਈ ,,,,,,,, ਭਾਵ ਜੇ ਬੁਰਾਈ ਰਾਮ ਨੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਸਾਲ ਕਿਉਂ ਮਾਰਨਾ ਪੈਂਦਾ | ,,,,, ਬੁਰਾਈ ਹੈ ਤਾਂ ਅਛਾਈ ਦਾ ਵਜੂਦ ਹੈ ,, ਦਿਨ ਤਾਂ ਹੀ ਦਿਨ ਹੈ ਜੇ ਰਾਤ ਹੈ ਤਾਂ ,, ਚਾਨਣ ਤਾਂ ਹੀ ਚਾਨਣ ਹੈ ਜੇ ਹਨੇਰਾ ਹੈ ਤਾਂ ,,, ਭਗਵਾਨ ਤਾਂ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਹੈ ਜੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੈ ਤਾਂ ,,,,,,, ਇਸ ਕਰਕੇ ਫੋਕੇ ਡਕਵੰਜ ਛੱਡੋ ,,, ਕੋਈ ਬੁਰਾਈ ਨੇ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਦੁਨੀਆ ਹੈ ,,, ਕਿਉਂਕੇ ਰੱਬ ਦੀ ਹੋਂਦ ਵੀ ਤਾਂ ਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੇ ਬੁਰਾਈ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਹੈ ,, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਰੱਬ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ,,,, ਲਖਵੀਰ ਸਿੰਘ ਬੁੱਟਰ