Skip to main content

ਆਤਮਦਾਹ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸੱਚ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿਓ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਜਰੂਰ ਮਿਲੇਗੀ


ਲ੍ਸ਼੍ਮਨ ਸਿੰਘ ਬੁੱਟਰ 
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਲਾਂ ਇਸ ਲੇਖ ਨੂੰ ਪੜਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਚੀਜ ਦੀ ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਇਸ ਲੇਖ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ , ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ।  ਕਿਓਂਕਿ ਮੈਥੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੂਝਵਾਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਨੋਜਵਾਨ ਵੀਰਾਂ ਅਤੇ ਭੈਣ ਨੂੰ ਜੋ ਪੜ੍ ਲਿਖ ਕੇ ਬੇਰੁਜਗਾਰ ਫਿਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਭੈੜੀਆਂ ਲਾਹਨਤਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ , ਕਿਓਂ ?... ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਰੋਜਗਾਰ  ਨਹੀ ਜਾਂ ਯੋਗ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਨੌਜਵਾਨ ਹੀ ਨਹੀ ਹਨ ਪੰਜਾਬ ਕਦੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਮੱਥੇ ਦਾ ਚੰਨ ਸੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚੋਂ ਨੰਬਰ ਇਕ ਸੂਬਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਅਖੀਰਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਹਾਂ ਪਿਸ਼ਲੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਆਈਆਂ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ 26 ਵੇਂ ਨੰਬਰ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆਕਿਓਂ ? . ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਕਿਸ ਚੀਜ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ । ਇਹ ਸਭ ਦੀ ਸਮਝ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ । 23 ਨਵੰਬਰ ਦਾ ਅਖਬਾਰ ਪੜਿਆ , ਖਬਰ ਸੀ .ਆਈ . ਵਲੰਟੀਅਰਾ ਵਲੋਂ ਆਤਮ ਦਾਹ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ .....  ਅੱਖਾਂਅੱਗੇ ਫਰੀਦਕੋਟ ਦੀ ਮੇਰ ਇਕ ਭੈਣ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਆ ਗਈ। ਜੋ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦੇ ਨੇਤਾਂਵਾਂ ਕਾਰਨ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਦੀ ਭੇਂਟ ਚੜ ਗਈ . । ਅਸੀਂ ਆਤਮ ਦਾਹ ਬਾਰੇ ਝੱਟ ਸੋਚ ਲੈਂਦੈ ਹਾਂ ਟੈਂਕੀਆ ਤੇ ਚੜਦੇ ਹਾਂ ਭੁੱਖ ਹੜਤਾਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ । ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਪਿਛਲੇ ਕਾਫੀ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਪਰ ਕੀ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਸਲਾ ਹੱਲ਼ ਹੋਇਆ ? ਸਾਡੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਇਸ ਲਈ ਫ਼ਾਂਸੀ ਦੇ ਰੱਸੇ ਚੁਮੇ ਸਨ ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਪੜ ਲਿਖ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ  ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਹਿਸਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ( ਆਤਮ ਦਾਹ ਵਾਲੀਆਂ ) ਬੁਜ਼ਦਿਲਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਗੇ । ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ ,ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਜੇ ਓਹ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਸੋਚਦੇ ਕੀ ਅਸੀਂ ਅਜ ਅਜਾਦ ਹੁੰਦੇ ? , ਨਹੀਂ ..ਹੱਕ  ਮਿਲਦੇ ਨਹੀਂ ਲਏ ਜਾਂਦੇ   ।  ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਹੱਕ ਦਿੱਤਾ ਵੋਟ ਦਾ ( ਮਤਦਾਨ ) , ਸਾਨੂੰ ਅੱਜ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ , ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੁਰਬਾਨੀ  ਦੀ , ਸਗੋਂ ਲੋੜ ਹੈ ਵੋਟ ਦੇ ਇਸ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ , ਸਰਕਾਰਾਂ ਆਈਆਂ ਤੇ ਗਈਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਿਰਫ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਓਹ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ  ਰਖਕੇ ਨਹੀ ਸਿਰਫ ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰਖਕੇ ।  ਕਦੇ ਕੋਈ ਲੀਡਰ ਨਾ ਤਾਂ ਬੇਰੁਜਗਾਰੀ ,ਨਾ ਭਰੂਣ ਹਤਿਆ , ਨਾ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ,ਨਾ ਕਿਸਾਨੀ ਬਾਰੇ , ਨਾ ਦਾਜ , ਨਾ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਬੋਲਿਆ । ਜਦੋਂ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਚਲਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਈ ਦਾ ਲਾਲ ਹੀ ਸੁਧਾਰੂ .... ਜੇ ਅੱਜ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸ੍ਰ. ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਕੀਤੀ ਹੈ । ਅੱਜ ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਤ ਤੋਂ ਵਧ ਖਰਚ ਕਰਕੇ ਮਹਿੰਗੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਪੜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਵੈਨਾ ਵਿਚ ਤਕਲੀਫ਼ ਆਉਣ ਤੇ ਡ੍ਰਾਇਵਰਾ ਨਾਲ ਬਹਿਸਣ ਲੱਗਦੇ  ਹਾਂ ।  ਜੇ ਆਪਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਓਹ ਪੜ੍ਹ ਲਿਖ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਸਿਰ ਖੜੇ ਹੋਣ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਵੱਲ ਵਧੇ ਤਾਂ ਬਦਲਆ ਲਿਅਉਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ । ਨਹੀਂ ਤਾਂ  ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਇਹ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹ ਲਿਖ ਕੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਮਟਕਾ ਚੌਕ ਵਿਚ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਡੰਡੇ ਖਾਣ ਜਰੂਰ ਜਾਣਗੇ , ਜਾਂ ਆਤਮਦਾਹ ਕਰਨਗੇ  ,ਜਾਂ  ਨਸ਼ੇ ਖਾਣਗੇ ,ਜਾਂ ਚੋਰੀਆਂ ਕਰਨਗੇ ਫੇਰ ਸਾਡੇ ਕੀਤੇ ਖਰਚਿਆਂ ਦਾ ਲਾਭ ਕਿਸ ਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ ?.... ਇਹ ਹੁਣ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਰ ਵਸਨੀਕ ਨੇ ਜਾਤ ਪਾਤ , ਧਰਮ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਉਪਰ ਉਠ ਕੇ ਸੋਚਣਾ ਹੈ .....
 ਅਤੇ ਫੈਸਲਾ  ਨੋਜਵਾਨ ਵੀਰਾਂ ਅਤੇ ਭੈਣਾ ਦੇ ਹੱਥ । 
ਲ੍ਸ਼੍ਮਨ ਸਿੰਘ ਬੁੱਟਰ 
 9464719319.. 

Popular posts from this blog

ਕਿਹੋ ਜਾ ਹੋਵੇ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਰਪੰਚ

ਅੱਜ ਕੱਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਪਿੰਡਾ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਗਰਮਾਈ ਹੋਈ ਹੈ | ਕਿਓਂ ਕਿ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਮੁਖੀ ਜਾਣੀ ਸਰਪੰਚ ਚੁਣੇ ਜਾਣੇ ਹਨ , ਇਸ ਲਈ ਗੱਲ ਇਤਿਹਾਸ ਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਥੇ ਪੰਚਾਂ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ,ਬੇਸ਼ਕ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਦਸ ਬਾਰਾਂ ਪੰਚਾਇਤ ਮੈਂਬਰ ਹੌਣਾ ਆਮ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੇ ਲੋਕ ਅੱਜ ਵੀ ਪੰਜ ਜਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਚਾਇਤ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਸੰਗਤ ਜਾਂ ਪੰਚਾਇਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਹੁਕਮ ਕਰਕੇ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਪੰਜਾਂ ‘ਚ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਮੰਨ ਕੇ ਹਰ ਦਿੱਤੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਦਰੁਸਤ ਮੰਨ ਕੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ‘ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਪਿਛਲੇ 10-15 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵਧ ਰਹੇ ਸਿਆਸੀਕਰਣ ਨੇ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਦੀ ਛਵੀ ਵਿਗਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਪੰਚਾਇਤ ਚੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਮਨਫ਼ੀ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਝੂਠਾ ਬੰਦਾ ਵੀ ਸੱਚਾ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਵੀ ਝੂਠ ਸਾਬਤ ਕਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੰਚ ਵੱਜੋਂ ਸਿਆਸੀ ਸਫਰ ਸ਼ੁਰੁੁੂ ਕਰਕੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੱਕ ਪੁਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਿਆਸਤ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸੀ ਧੜੇਬੰਦੀ ਵੀ ਪਰ ਅੱਜ ਜਿੰਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਸਾਂਝੇ ਕੰਮ ਵੇਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੜ੍ਹਾਂ, ਕੁਦਰਤੀ ਆਫਤਾਂ, ਹਮਲਿਆਂ ਵੇਲੇ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਚੱਟਾਨ ਬਣ ਕੇ ਖਲੋ ਜਾਂਦਾ। ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਅੱਤਵਾਦ ਵੇਲੇ ਸ਼ਰੀਕੇ-ਬਾਜ਼ੀ ‘ਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣੀਆਂ, ਸਿਆਸੀ ਵੈਰ ਪਿੰਡਦਿਆਂ ਪਿੰਡ ‘ਚ ਕਢਵਾਇਆ ਪਰ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਵੀ ਹੋਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਿਆਸੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜਾਨ...

ਸਾਂਝਾਂ ਮੁੱਕੀਆਂ,ਰਿਸ਼ਤੇ ਟੁੱਟੇ ਤੇ ਪਲ-ਪਲ ਪਾੜੇ ਵਧ ਰਹੇ ਆ : ਗੁਰਲਾਲ ਸਿੰਘ ਕਾਉਣੀ

ਸਾਂਝਾਂ ਮੁੱਕੀਆਂ,ਰਿਸ਼ਤੇ ਟੁੱਟੇ ਤੇ ਪਲ-ਪਲ ਪਾੜੇ ਵਧ ਰਹੇ ਆ।ਸਮਾਂ ਬੜਾ ਬਲਵਾਨ ਏ ਤੇ ਲੋਕ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸੂਈਆਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਘੁੰਮੀ ਜਾਂਦੇ ਆ।ਕੱਲ੍ਹ ਕਾਉਣੀ ਚ ਲਗਾਤਾਰ ਪੰਜਵੀਂ ਮੌਤ ਹੋਈ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਹੀ ਅੱਜ ਤੀਜਾ ਦਿਨ ਏ ਕਿ ਡੀ.ਜੇ.ਤੇ ਚੱਕਵੇਂ ਗੀਤ ਵੱਜ ਰਹੇ ਆ।ਕਿੰਨਾਂ ਮਾਹੌਲ ਬਦਲ ਗਿਆ,ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਪਿੰਡ ਚ ਮਰੇ ਦਾ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਸੋਗ ਚਲਦਾ ਸੀ,ਤੇ ਅੱਜ ਸਿਰਫ ਕੁੱਝ ਕੁ ਘੰਟੇ।ਲੋਕ ਇੰਨੇਂ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਹੋ ਗਏ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।ਪਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕਾਂ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਨਹੀਂ ਲੋਕ ਸਮੇਂ ਦੀ ਚਾਲ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਦਲੇ,ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਹੀ ਛੋਟੀ ਹੋਈ ਪਈ ਏ।ਵਰਨਾ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰੀਕ ਦੇ ਬਲਦੇ ਸਿਵੇ ਲਾਗੇ ਢੋਲ ਕੋਈ ਬੇ-ਗੈਰਤ ਹੀ ਵਜਾ ਸਕਦਾ।ਮੰਨਦੇ ਆਂ ਕਿ ਸਮੇਂ ਅੱਗੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਚਲਦੀ,ਪਰ ਇਨਸਾਨੀ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਤੇ ਆਪਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਜਰੂਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਇਹੀ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਮਸਲਿਆਂ ਦਾ ਹੱਲ ਨੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਲਈ ਅਸੀਂ ਅਣਖਾਂ ਗਹਿਣੇ ਰੱਖ ਕੇ ਲੀਡਰਾਂ ਦੇ ਤਲੇ ਚੱਟਦੇ ਆਂ। ਦੁਸ਼ਮਣ ਮਰੇ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਕਰੀਏ, ਸੱਜਣਾਂ ਵੀ ਤੁਰ ਜਾਣਾ। ਮਿੱਟੀਏ,ਵਾ ਲੱਗਿਆਂ ਉੱਡ ਜਾਣਾ।ਸਾਂਝਾਂ ਮੁੱਕੀਆਂ,ਰਿਸ਼ਤੇ ਟੁੱਟੇ ਤੇ ਪਲ-ਪਲ ਪਾੜੇ ਵਧ ਰਹੇ ਆ।ਸਮਾਂ ਬੜਾ ਬਲਵਾਨ ਏ ਤੇ ਲੋਕ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸੂਈਆਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਘੁੰਮੀ ਜਾਂਦੇ ਆ।ਕੱਲ੍ਹ ਕਾਉਣੀ ਚ ਲਗਾਤਾਰ ਪੰਜਵੀਂ ਮੌਤ ਹੋਈ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਹੀ ਅੱਜ ਤੀਜਾ ਦਿਨ ਏ...

ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਮਦਦ ਦੀ ਗੁਹਾਰ

 ਲਖਵੀਰ ਸਿੰਘ ਬੁੱਟਰ / 26  ਫਰਵਰੀ /ਆਸਾ ਬੁੱਟਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮਜਦੂਰ ਘਾਲਾ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੜਕਾ  ਇੱਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿਚ ਕੋਮਾ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ | 3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਸਮੇਂ ਦਾ ਉਸਦਾ ਮਹਿੰਗਾ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾ ਚੁੱਕਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਹੁਤ ਮਾੜੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ | ਹੁਣ ਤੱਕ ਇਸ ਲੜਕੇ ਦੇ ਇਲਾਜ ਤੇ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ 3  ਲੱਖ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਦਾ ਖਰਚ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਆਏ ਸੀ ,,ਪਰ ਕੁਝ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਮੁਕਤਸਰ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਹਸਪਤਾਲ ਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ | ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਸਿਹਤ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਸੁਧਰ ਰਹੀ ਹੈ ,,ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਸ ਨਜਰ ਆਈ ਹੈ | ਘਰ ਵਿਚ ਮਾਂ ਬਾਪ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਸ ਲੜਕੇ ਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਹੈ | ਪਰਿਵਾਰ ਬੇਹੱਦ ਮਾਲੀ ਤੰਗੀ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਹੈ | ਇਸ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾ ਬਿੱਲ   ਵੀ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ,,ਪਰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਚੰਗਾ ਇਲਾਜ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਤੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਸਿਹਤ ਚ ਸੁਧਾਰ ਹੁੰਦਾ ਵੇਖ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਜਗਾ ਜੋ ਕਿ ੫ ਮਰਲੇ ਹੈ ਉਸ ਵਾਸਤੇ ਗ੍ਰਾਹਕ ਦੀ ਭਾਲ ਚ ਹਨ | ਘਰ ਵੇਚਣਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ | ਅਸੀਂ ਸਹਾਰਾ ਜਨ ਸੇਵਾ ਸੁਸਾਇਟੀ ਤੇ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨ...